Over levenslang leren... het stopt nooit! Deel 3: Timotheus als duwtje in de rug.

Al voor de lange reis was mijn zoektocht naar andere cursussen buiten het onderwijs gestart... Tijdens onze lange reis werd het gevoel van "andere horizonten buiten het onderwijs" te verkennen behoorlijk versterkt. 

Het eerste jaar van intuïtieve ontwikkeling gaf dat extra duwtje in de rug. 

Rond nieuwjaar bracht ik mijn toenmalige coördinator in de Freinetschool met knikkende knieën op de hoogte van mijn plannen om het schooljaar daarop niet meer terug te keren. 

Wat ik dan wel concreet zou gaan doen... daar had ik totaal nog geen zicht op. Ik wist wel ongeveer de richting, maar  had zeker nog geen concrete plannen. Door haar die boodschap toch al te geven, wou ik voor mezelf zorgen dat ik niet meer zou "terugkrabbelen". 

In februari ging de bal aan het rollen en werden plannen concreter om Narmada, de winkel op te richten. 

Als ik héél eerlijk met mezelf ben, dan moet ik toegeven dat ik toen al diep van binnen wist dat mijn grote droom niet een winkel was, meer eerder een praktijk... Alleen had ik daar absoluut niet voldoende zelfvertrouwen voor. Ik zou nooit geld durven vragen aan mensen voor "een dienst"... Producten verkopen en daar geld voor vragen lag meer voor de hand. 

Na het eerste jaar intuïtieve ontwikkeling stapte ik uit het onderwijs en Narmada, de winkel werd geboren. 

Tijdens het tweede jaar van intuïtieve ontwikkeling leerden we ook intuïtieve massages geven. We leerden hoe we de energie van mensen konden gaan "readen", iets wat ik tot op vandaag nog steeds aanbied in mijn praktijk. Ook het derde jaar bouwde verder op dit readen. 

Het geven van massages vond ik zalig... het bracht me zo dicht bij mezelf... bij wie ik ben in essentie en wat ik graag doe... Ik volgde nog enkele losse massageworkshops bij Timotheus, droomde en genoot ervan. 

In het derde jaar moesten we onszelf een "doel" stellen, iets waar we aan wilden werken, waar we naartoe wouden. 

Naast masseren was ik ook al jaren geboeid door Tarot. Tarot was echter iets voor mezelf, iets waar ik niet mee naar buiten durfde komen. Enkel voor dichte vrienden en mezelf, maar niet voor "vreemden". Ook niet wanneer mensen mij in de winkel vroegen of ik soms geen kaarten voor anderen legde... 

Ok, dit zou mijn doel worden... naar buiten komen met wat ik graag doe... Intuïtieve massages geven en tarot kaarten leggen.

Hoe zou ik dit gaan aanpakken? Een flyer maken en deze onopvallend op mijn toog in de winkel leggen leek me wel een veilige start waar ik me comfortabel bij voelde. 

Een klant kwam in de winkel. Deze klant had me al eens eerder gevraagd of ik kaarten voor anderen legde. Haar vraag was nog voor ik dit mezelf als doel voorop gesteld had. Het klinkt misschien stom, maar ik durfde gewoon niet zeggen dat ik nu wel kaarten legde... Ik durfde mijn flyer niet op de toog te leggen. De klant ging opnieuw buiten en ik besefte dat ik een kans gemist had... Ik ging naar mijn "privé-ruimte achter de winkel en sprak tot mijn gidsen. Ik vroeg hen om een tweede kans. 

En hoe mooi kan toeval zijn... die dag, na mijn middagpauze kwam er een nieuwe klant binnen om een set kaarten te kopen. Mijn zelfgemaakte flyer lag toen "mooi te pronken op mijn toog"... ;-)... En ja hoor, de vraag kwam... of ik zelf geen kaarten legde voor klanten... Mijn eerste afspraak werd gemaakt. De klant was tevreden en is nog enkele keren terug gekomen. Mijn zelfvertrouwen groeide een beetje. 

Ik werkte toen met principe van vrije bijdrage. Maar de beginselen voor wat nu "mijn praktijk" is waren gelegd. 

Tijdens mijn middagpauze, na sluitingsuur of op mijn sluitingsdag kwamen sporadisch afspraken voor tarot en intuïtieve massages.